Een gedrumde ode aan Johan Cruijff
Voetbal. Als er ergens wel met passie naar spelende mensen wordt geschreeuwd, gejuicht en gescholden dan is het wel bij voetbal. In de muziek maak je dat in wat subtielere vormen ook mee. Verder worden er ook spelers gewisseld, worden er kansen benut en gemist, is er vaak sprake van ‘verlenging’ (al noemt men dat een toegift), worden er voorzetjes gegeven die iemand anders mag inkoppen en verdienen wij z.z.p-ende muzikanten ook een vergelijkbaar salaris. Oh wacht.. We hebben zelfs een soort van scheidsrechter die alle partijen bij- of uit elkaar houdt. Al wordt de geluidstechnicus (zo noemen wij hem) niet direct verrot gescholden als hij de verkeerde beslissing neemt. Meestal dan. Geen gele of rode kaarten, wel rode en gele schuifjes op de mengtafel.
Voetbal is natuurlijk mooi om te zien; niet altijd even inspirerend om naar te luisteren. Hoewel? Die ‘boefff‘ als de bal loeihard geraakt wordt, en natuurlijk dat heerlijke geluid van een bal die keihard onderkant lat in het doel vliegt. Of een commentator die losgaat. Of een tribune vol mensen de clubliederen zingt. Misschien valt er toch nog best een een hoop om naar te luisteren. Maar dan die spelers zélf voor de microfoon… Mwah. Het talent blijkt meestal ergens anders te liggen.
Behalve bij Johan Cruijff. Als je het voor elkaar krijgt dat er boeken gevuld worden met jouw uitspraken, dan doe je toch wel iets goed (of nouja, per ongeluk verkeerd, wat dan ook weer goed blijkt uit te pakken). Dit bleek een gekke maar leuke combinatie op te leveren met mijn percussie-spel.
Waarom?!
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest om dingen die met (gesproken) taal te maken hebben te verwerken in mijn manier van spelen. Het was zelfs het onderwerp van mijn master-scriptie in Den Haag. Zo natuurlijk als we kiezen hoé we iets zeggen, zo vrij wil ik ook kunnen zijn achter mijn percussie of drumset. Maar voor Fuse moest ik een stapje verder. Voor twee concerten afgelopen november in het Concertgebouw welke volledig in het kader van voetbal en Johan stonden, moest ik in mijn solo op een of andere manier quotes van Johan verwerken zónder dat ik mee wilde spelen met een vooraf gemaakte band. Met de hulp van de bandleden werden al snel een aantal favoriete quotes mijn kant opgestuurd en met de nodige tijd op Youtube en Uitzending Gemist heb ik uiteindelijk mijn sampler (een apparaat waar je geluiden in kan stoppen welke op aanraking worden afgespeeld) volgestopt. Het is even knippen maar het resultaat was iets wat ik nog niet eerder had gedaan; iemand anders een beetje mee laten praten en stotteren tijdens mijn solo!
Best gek spelen, want ik weet zelf natuurlijk ook niet precies wat ik te horen krijg. Heel anders dan een trommel: ‘monkey sees drum and hears boom’. Dat is hierbij wel anders… een paar zwarte gaten waar een of andere quote achter verborgen zit. Ik liet me graag ter plekke verrassen en probeerde er een ritme of iets dergelijks in te horen. Het resultaat is deze ‘dialoog’ met een wereldberoemde voetballer én spreker, die helaas op zaterdag 25 maart alweer twee jaar geleden is heengegaan. Ik presenteer met trots; een percussie solo met Johan Cruijff.
Met heel veel dank aan mijn lieve bandgenootjes van Fuse (live was dit al helemaal lachen om te doen), Frank Lammers die me motiveerde het nog eens apart op te nemen, Xander en Blair voor advies en natuurlijk Justin en Joël Heyl die het zo mooi hebben gefilmd.
